Analizując dostępne orzecznictwo sądowe, jak i akta spraw moich klientów zastanawiam się zawsze, co decyduje o tym, że niektóre zachowania i działania mobbera sąd uznaje za mobbing, a niektóre nie. 

Dlatego też chciałabym Wam przybliżyć dzisiaj Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 marca 2014 roku o sygnaturze akt I PK 283/13, w którym Sąd scharakteryzował przesłanki mobbingu. 

Sprawa rozpoznawana przez SN już wcześniej uznana została za zasadną przez sądy obu instancji, jednak pozwany do końca żądał zmiany stanowiska i oddalenia powództwa. Sąd Najwyższy jednak oddalił skargę kasacyjną pozwanego (nadzwyczajny środek odwoławczy), uznając, że w sprawie doszło do mobbingu, a przejawiał się on w poniższych zachowaniach i działaniach pracodawcy.

„Niedozwolone działania skarżącego pracodawcy wobec powoda polegały na pomijaniu powoda przy przydziale pracy i powierzaniu jej niżej wykwalifikowanemu pracownikowi, pozbawieniu powoda premii za rzekomo niewłaściwie wykonany blat stołu komputerowego, zakazaniu mu dbania w czasie przerw śniadaniowych o roślinność nieopodal warsztatu i próba ukarania go karą nagany za dokonywanie tych czynności, zabronieniu mu swobodnego poruszania się po terenie spółdzielni, zobowiązaniu „do odmeldowywania się”, zakazie słuchania radia, rozpowszechnianiu wśród pracowników informacji dotyczących jego chronionych dóbr osobistych, że „korzysta ze zwolnienia lekarskiego wystawionego przez lekarza psychiatrę i że w związku z tym niezrównoważony”.

Po przeniesieniu powoda do innego oddziału, które zbiegło się z datą wystąpienia powoda o nagrodę jubileuszową, do dalszych działań należało niewyrażenie zgody na przesunięcie godzin rozpoczęcia pracy o 15 minut, wobec niedogodności dojazdu do pracy, gromadzenie oświadczeń pracowników ochrony o spóźnieniach powoda, ukaranie go karą nagany za dwa spóźnienia oraz rozwiązanie z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia z przyczyny nieprawdziwej, powiadamianie „wszelkich możliwych instytucji o niezweryfikowanym podejrzeniu pozwanej o rzekomym wyłudzeniu przez powoda zwolnienia lekarskiego, w tym PIP, ZUS, Policji, właścicieli stacji LPG, gdzie zastano powoda w okresie zwolnienia lekarskiego, a nawet powiadomienie przełożonych lekarza wystawiającego zwolnienie lekarskie powodowi o nieetycznym postępowaniu w związku z wystawieniem zwolnienia lekarskiego”.

Te ustalenia wskazują, że pracodawca stosował wobec pracownika mobbing. W takich okolicznościach sprawy zasądzenie na rzecz pracownika 20.000 zł zadośćuczynienia za rozstrój zdrowia wywołany działaniami mobbingowymi o charakterze wręcz kryminogennym było oczywiście uzasadnione.”

Sąd analizując daną kwestię badał również, czy zachowania i działania pracodawcy były uporczywe, długotrwałe i wywołały określone skutki u pracownika doświadczającego mobbingu. Jak widać z powyższych przejawów działania pracodawcy (mobbera) muszą być obiektywnie irracjonalne i nie znajdujące racjonalnego uzasadnienia, mimo że pozornie wydają się działaniami i zachowaniami dozwolonymi w relacjach pomiędzy pracownikiem a przełożonymi.

Jeśli chciałbyś, aby zanalizować Twoją sprawę i sprawdzić, czy dochodzi w niej do mobbingu skontaktuj się ze mną przez formularz kontaktowy lub na fb na grupie Uwaga mobber w szkole.